Dagblog 23 - goedlachs vee

 Felix was heel blij met mijn knutselwerkje voor pop art. Yay :). Maar ik had er ook wel vertrouwen in eigenlijk. Dat is toch wel wat aan het groeien, dat zelfvertrouwen en dat geloof in mijn eigen werk. Beetje bij beetje. Dat is het ding aan op jezelf zijn: je bent de hele tijd met jezelf bezig. Oftewel breek je jezelf af, prijs je jezelf, heb je zelfmedelijden of probeer je juist jezelf te ontwijken, je bent met jezelf bezig. En een combinatie van die dingen is altijd het beste. 

Naar die koe kan je toch blijven kijken, nee?

En ik heb ook een collage gemaakt met de mokjes van de andere erbij:

Nederlands klinkt toch veel boeiender met een Duits accent. Je luistert toch liever naar iemand die Nederlands praat als dat niet de moedertaal is. Want je wilt zo die kleine dingetjes horen dat die nog in een andere taal doet. Bij Felix is dat in het begin van de les tellen hoeveel mensen aanwezig zijn, eerst in het nederlands, en dan in het Duits om het zeker te weten. Of zo een woord letterlijk vertalen, en dan vragen of het juist is in het Nederlands. Vandaag had hij ook een beetje moeite met verkleinwoorden, maar dat is dan ook echt iets moeilijk en ook best uniek aan onze taal. Wat vroeg hij? "Tekstsje? Tekstje?". Ik luister ook nog wel naar wat hij inhoudelijk zegt hoor. Hij is heel goed in opbouwende kritiek geven, en ik hou van hoe hij zich met ons verhoudt, gewoon zoals medekunstenaars, maar toch nog met enige autoriteit, echt fijn. Ik hoop dat we vrienden blijven. Niet dat ik weet-niet-wat van plan ben, maar dat is toch normaal; dat je die angst hebt om een goeie band met een leerkracht, of eender wie, te verliezen? Wel, waarschijnlijk, toch normaal voor mij. 

Aja, en de paper van Hannah ga ik ook eens lezen, 't is voor psychologie, ik ben benieuwd.

Ze was er zo onzeker over, het is haar eerste echte paper, en hij is kei goed. En zij maar zorgen maken, wel zo zijn we allemaal wel een beetje.

En ik ga mijn zus (Fran) mijn gedicht van bij het portret van Gustave Courbet laten lezen.

(zo nu)

(en dan feedback)

Het is goed. En het einde vindt ze grappig :)

Ik heb vandaag niet zoveel te zeggen, dus wat ik zal doen ik wat de typfoutjes uit de andere halen. 

En die woordspeling van "verlichte trein" in de vorige, die heb ik nu pas door, haha. 

Misschien moet ik na de titel "dagblog ..." ook een titelwoord zetten, dat maakt het iets minder droog. 

Ik heb al mijn ideeën  die ik in mijn gsm-notities heb gezet uitgeprint, zo zie ik eens wat een pakket. 30 pagina's aan gewoon ideeën tijdens deze lock-down. Ik heb waarschijnlijk al 200 pagina's aan gewoon dit school en voorbije zomer. Kan haast er een performance van maken om het gewoon voor te lezen.  Eigenlijk echt zot. Ik ben continu bezig, maar dat is ook gewoon omdat mijn brein zo werkt, denk ik. Maar het brengt wel rust om het zo geprint te zien. Dan zijn die ideeën helder en veilig denk ik dan.

Weet je wat het is? 

Ik heb vaak het gevoel dat ik niet veel doe, maar dat is denk ik gewoon omdat ik wat ik fysiek doe (puur kwantitatief) natuurlijk niet kan tillen tegen al die ideeën in mijn hoofd. Ik denk dat die verslagenheid, ontmoediging die ik voel veroorzaakt wordt door die verhouding ideeën en fysiek kunnen maken, het zorgt ervoor dat ik een beetje verlam. Het is wel goed om daar een beetje inzicht in te krijgen. Dat weten alleen al brengt je verder dan je zou denken.

Productieve dag, voldoening uitgehaald, das altijd fijn :) 

Voor morgen, ik ga Foley Artist voorstellen Via Zoom, ben er nog niet uit hoe precies, dan bedoel ik technisch: als je zo een screen share doet zit er een vieze echo op, gelijk het beeld dan zo versnipperd heb je ook een soort verpixeld geluid? En je moet het juist goed kunnen horen. Heel goed.
(Het is nu de volgende dag)
Ik heb het voorgesteld, heb zo een beetje mijn uitleg gedaan en hun op hunzelf via een link het eerste liedje laten luisteren. Ik had het vanochtend nog eens geluisterd en werd emotioneel, toen na de feedback van Koba terwijl ik ontbijt aan het maken was. De feedback was goed, ze was onder de indruk van mijn stapel notities haha. Ik zal per gewoonte mijn notities van mijn feedback weer inscannen, als een actie van logboekken. Ja, elke keer als ik die muziek hoor ga ik weer trillen en zweten, ik denk dat het een soort van trauma verwerking is. Ik heb weer poëtische gedachten in mijn hoofd, het is een dichterlijke periode nu. Koba zei ook van een gedicht uit te printen. Die 4 panelen van "Eigenlicht" (de zwarte) als posters. Dan denk ik aan zo ongeveer A3 glanzend papier? Femke haar fragment dat ze voorlas uit In het buitengebied van Adriaan van Dis was ook zo emotioneel en zo goed, nu moet ik dat boek wel lezen. En Caspers fragment van Bruce Naumann: Good boy Bad boy was ook zo treffend. Een veroerende zoomsessie, ik moet zeggen ik ben er echt stil van. Onrustige rust of rustige rust? Een combinatie.
 Het voelt niet zo goed maar wel juist. 

feedback Koba

Het opnieuw luisteren naar de muziek, tijdens de zoomcall weer wat inspiratie erbij gekregen.

Vandaag heb ik verder gewerkt aan het wat orde krijgen over de zaak. Daarmee bedoel ik A6 schetsboeken overtypen, misschien wel al mijn schetsboeken overtypen. Alles overtypen (ook oude schetsboeken)
Het is vooral goed omdat ik zo alles nog eens doorneem. Zo kan ik zien waar ik nog iets mee wil verder doen. Vandaag heb ik ervoor gezorgd dat mijn 1ste kleine schetboek helemaal heb uitgetypt, zo kan ik de poëzie en beelden die ik nog eens wil hermaken eruit filteren. Een gedichtenbundel maken, dat moet natuurlijk ook nog. Waarom niet? Al mijn poëtische bedenksels van het schooljaar (en een paar eerdere dingen) bij elkaar gooien. Dat gaat mooi zijn, nee? Ik had er nog een paar op mijn gsm staan, en zo als ik nu vaak doe met mijn bestanden, mail ik ze naar mezelf toe. Ik geef de mail niet altijd een onderwerp, maar nu wem "gedachtenbundel" die typfout was misschien iets dat mijn onderbewuste vanzelf heeft gedaan, maar ik keur het goed. Gedachtenbundel iets is. Waaruit gaan de "gedichten" komen? Schetsboekjes, notities, deze blog en het rode atoma schrift waar ik nog een aantal bevinden heb in neergepent. 1 A6 schetboek en de blogs heb ik doorgenomen en ik zit al over de 65... Not bad I guess.

Het zou fijn zijn als ik al die A6 schetboeken die al vol zijn (3) kan overtypen, verder uittekenen in de andere in "halve toestand" (ook 3) en mijn vele ideeën van op mijn gsm, nu geprint, (30 p) verder schrijf en uitwerk in nieuwe A6'jes enzo verder... 

Een beetje een systeempje, maar ook één waar veel mee gespeeld mag worden, en niet gesloten is of vast staat. Comfort biedt. Zo moet het. 

Ik heb soms de gedachte dat mijn blogs slechter moeten... Maar natuurlijk kan dat weer zelfsabotage zijn. De vorige twee dagen ben ik op tijd opgestaan, en ik moet eerlijk toegeven dat het echt goed deed. Ik stond veel scherper. Als ik iets moet doen, zoals les of zoom-feedback, dan gaat dat wel opstaan, maar voor mijzelf... Ik zal moeten leren dat ikzelf ook belangrijk genoeg kan zijn om voor op te staan. 

Jij bent belangrijk genoeg om 's ochtends voor op te staan. 

Ik ben belangrijk genoeg om 's ochtends voor op te staan. 

Gouache op papier versie, nu nog een lange versie, waar "uitgang" bij past, ik heb een doek dat de perfecte lengte is (kan geen toeval zijn) en nog wat lakverf die ik gebruikt heb om de treden van de hoogslaper op mijn kot regenboog te schilderen....

health & gn xxx